گیاه سیکلامن بومی ایران است. گل ها در ارقام مختلف، رنگ های گوناگون دارند. دورۀ رشد آن طولانی بوده و نسبت به هوای سرد مقاوم می باشد. برگ ها قلبی شکل بوده و رنگ آن سبز تیره است. روی برگ ها رگه های پرنقش و نگار نقره ای وجود دارد که به گیاه زیبایی می بخشد. می توان این گیاه را هم در گلدان نگهداری کرد و هم در باغچه ها کاشت.
پرورش سیکلامن
۱) کاشت بذر در سینی در اواخر تابستان. جوانه زنی بذر در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد.
۲) گلدان زنی در زمان تک برگی
۳) گذاشتن گلدان ها درجایی برای بهترین رشد: خنک، نور متوسط یا سایه آفتاب و رطوبت متوسط. خاک همیشه نمدار. حجم آب آبیاری نباید خیلی زیاد باشد زیرا ساقه غده ای آن دچار پوسیدگی می شود.
۴) تعویض گلدان در هنگام ۴ برگی شدن
۵) تعویض دوبارۀ گلدان هنگام ۸ برگی شدن
۶) کوددهی هفتگی (برابر آنچه که برای حسن یوسف گفته شد) در زمان رشد رویشی کود نیتروژنی اندکی بیشتر و کودهای پتاسیم دار اندکی کمتر مورد نیاز است. در هنگام گلدهی نیتروژن را کم و پتاسیم را کمی بیشتر می کنیم.
نکته: گل های سیکلامن به تدریج پدیدار می شوند. تولیدکنندگان حرفه ای سیکلامن، زمانی که ساقه غده ای این گیاه به سن گل دهی می رسد، آن را با هورمون جیبرلین تیمار می کنند. با این کار همۀ گل ها در یک زمان پدیدار می شوند و گیاه شکوه ویژه ای پیدا کرده و بسیار بازارپسند می شود.
منبع: کتاب “تولید و پرورش گیاهان زینتی، سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی”